Wat veel patiënten en mantelzorgers al lang wisten: niet alle bezoekjes aan een poli zijn zinvol en efficiënt. Polibezoeken vinden soms plaats omdat het hoort, niet omdat het helpt.

Ik lees een rapport van Gupta: Corona: katalysator of struikelblok voor groenere ziekenhuiszorg?

Op basis van de ervaringen van de afgelopen maanden becijferen de onderzoekers dat veruit de meeste (beeld-)belconsulten behouden kunnen blijven zonder daarvoor grote stappen te hoeven zetten. Vervolgens concludeert Gupta dat 54 procent (!!) van alle policonsulten straks op afstand kan plaatsvinden. Dat is fijn voor patiënten: minder tijd en minder kosten. En ook mooi meegenomen is bijvoorbeeld een vermindering van CO2-uitstoot van wat normaal zo’n 10.000 huishoudens produceren, qua omvang vergelijkbaar met Weesp.
‘Op afstand’ wordt dan de standaard. Ik hoef alleen te komen als het echt nodig is.
De volgende keer dat ik voor een afspraak naar de polikliniek zou moeten komen, ga ik erop aansturen dat dat ‘op afstand’ gebeurt. Nu nog uitvogelen wat dan de goede vragen zijn die ik als patiënt kan stellen. Iemand suggesties?

#100manierenominvloeduitteoefenen